KASSABLANKA – racisme moeten we niet

Fase 2. Analyse

De fase van analyse bestaat uit drie kennisonderdelen. In Wiskunde worden diversiteitscijfers van Stad in cijfers verwerkt om de leerlingen een realistisch beeld te laten schetsen van het hedendaagse multiculturele Antwerpen.

Daarna wordt in Natuurwetenschappen en/of Engels de kortfilm the DNA – Journey aangegrepen om tegenover of onderliggend het beeld van diversiteit de eenheid van de menselijke soort te beklemtonen, en al te snel gevormde ideeën over de eigen identiteit of nationale afkomst te ontkrachten.

In Geschiedenis en/of Nederlands wordt vervolgens een webquest in groepjes opgezet op basis van de korte tekst van Kurt Van Eeghem: Een vers blik sukkelaars, waarin de Belgische migratiegolven van de laatste twee eeuwen de revue passeren. Samen komen ze tot een beter begrip van de slotsom van de auteur: “Kunnen we daar nu eindelijk de passende lessen uit trekken, alstublieft?” Het begrip ‘sukkelaars’ maakte daarbij de link tussen racisme en ongelijkheid, en die wordt nu onderzocht voor het hedendaagse Antwerpen, op basis van de tabellen van Stad in cijfers. Welke buurten kennen de meeste armoede? Waar vinden we de meeste allochtonen? En in welke mate overlappen deze? Zo vormen zij zich een eerste inzicht in het mechanisme van racisme op een voor hen uitdagend, maar mits een goede begeleiding nog steeds haalbaar niveau.

Om de kennisonderdelen af te wisselen met een ondersteunende doe-activiteit wordt met Lichamelijke Opvoeding en andere vakken een uitstap De mutliculturele stad gemaakt. In PO/MO wordt het script of de choreografie van het kunstonderdeel afgewerkt. In de projectmap dienen al een aantal reflecties over de lessen en de eenheid ervan te zijn opgenomen, en moeten zeker ook enkele centrale begrippen die bij Kassablanka naar voor kwamen, begrepen en verwerkt zijn.

Fase 3. Waarden & Alternatieven

In de fase waarden en alternatieven volgt in de levensbeschouwelijke vakken een opdracht Gallerij Antiracisme waardoor de lln. verschillende initiatieven in het middenveld leren kennen die zich inzetten om racisme een halt toe te roepen. Aansluitend volgt een interlevensbeschouwelijke dialoog langs de richtvragen “wat vind ik leuk aan de levensbeschouwing van een ander?” , “kunnen twee mensen met een verschillende levensbeschouwing elkaar graag zien?”– gericht op het inoefenen van een open houding die naar meer wederzijds begrip en toenadering kan leiden. Aan het eind van deze fase begrijpen de leerlingen de liefde tussen de Romeo en Julia in Kassablanka nog een stuk beter. In het doe-luik wordt verder gewerkt aan de kunstprojecten.

Fase 4. Opinies van anderen

De leerlingen hebben nu ook net voldoende achtergrond om op een kritische manier na te denken over het begrip integratie. Minstens impliciet begrijpen ze nu dat we allemaal verwant zijn, dat onze identiteit historisch veranderlijk is, en samenleven in diversiteit bemoeilijkt wordt door discriminatie. Integratie zou in een democratische opstelling geen éénrichtingsverkeer mogen zijn, waarbij één groep denkt eigenaar te zijn van een onveranderlijke identiteit waaraan een andere zich heeft aan te passen. Om dat goed te overwegen, wordt in de fase van opinies van anderen eerst de workshop “Integratie, hoe kijk je ernaar?” van vzw Atlas doorlopen. De specialist verduidelijkt alle aspecten en de leerlingen zoeken daarbij naar steunpunten uit de eerdere onderdelen. Vervolgens bekijken ze in de levensbeschouwelijke vakken ook de opvatting over integratie van enkele politici: hebben die het over aanpassen of integreren?

Fase 5. Standpunt

Het project wordt afgesloten met een toonmoment aan ouders, directie, vrienden en kennissen uit de buurt. Met hulp van de leerkrachten presenteren de leerlingen zelf hun map en hele project. Hopelijk kan het vertonen van de gekozen scènes uit Kassablanka en daarna de opvoering van het rollenspel of de danschoreografie op een luid applaus rekenen!